Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Ո՞վ կասի՝ ի՞նչ կըլինի վաղը...Օրերն ու գիշերները
գալիքներով են բեղմնավոր
Օ, իմաստուն, մարգարեական տարիներ...
15
Վաստակներ, դեռ գլուխ չբերած, իրեր, դեռ
չստեղծված, հորդում են դեպ ինձ
(Ես տեսնում եմ դրանք տենդագին երազում),
Նրանք հորդում են ինձ վրա, ճնշում են ինձ,
թափանցում են ներսս,—
Եվ իմ աչքերի առաջ, ահա՛,— ոչ Ամերիկա,
ո՛չ Եվրոպա,—
Բոլոր անցածն ու կատարվածը նահանջում է ետ,
դեպի խավարը.
20
Շարժվում է հսկա Գալիքը, գալին ու գալիս է
դեպի ինձ։
Տեսնում եմ՝ ետ—ետ է գնում հորիզոնը՝
Տեսնում եմ Ազատությունը, փառքով զրահավորված,
որպես տրիումֆատոր,
Եվ իր հետ, կողքեկողքի, հաղթական երթի են ելել
Խաղաղությունն ու Աշխատանքը։
|
|