լուրջ ուշադրություն դարձնի իր զարգացման վրա և ակ- տիվ կերպով կապված մնա ելնող դասակարգի պայրա֊ րին' մենք շատ շուտով հանձին նրա կունենանք մի առաջնակարգ պրոլետ պոետ։ Բացի իր «Կոմսոմոլիան», Ե Արմ են ր լույս է ընծայևլ մեր զանազան պարբերականներում մի շարք բանաստեղծություններ և պոեմներ, որոնցից բավական է հիշել միայն մեկը, <րՄ որս կարոտը» («Հայաստանի Աշխատավորուհի»! ? 1—2-ում), որպեսզի սին խոսք չթվա մեր պնդում ր նրա ընդունակությունների մասին։ ((Կոմ սոմոլիա» գրքույկը գալիս է ա պա ցուցելու նույնըճ եթե, իհարկե, ի նկատի չունենանք ինչպես այդ գրքի, այնպես էլ Արմենի մյուս բանա- ստեղծ ութ յունների մի շարք թերությունները (գլխավոպես լեզվի և ստիլի), որոնք հետևանք են մի կողմից դր) ի անփորձության, իսկ մյուս կողմից' անւիութության, որ շատ շուտով կարող են վերանալ, եթե հեղինակը հարկ եղած ուշադրությունը դարձնի դրանց վրա։
((Կոմսոմոլիայի» նյութը, ինչպես դա երևում է հենց վերնագրիր — մեր կոմսոմոլն է, Կոմերիտմիությունը։ Ռուս պրոլետ պոետ Բեզիմենսկու2 օրինակով[' Մ. Արմենը փորձում է տալ մեր Կոմերիտմիության պատկերըճ նրա աշխատանքի և հանգստի մամերին, խնդիր, որ միանգամայն նոր է և աննախընթաց մեր գրական ու֊ թլան մեջ: Գրքի վրա նկատվում է Բեզիմենսկու ազդե֊ ցութքունր, որ սակայն շատ թեթևակի է և մակերեսային։ Բր նյութը կերպավորելու եղանակով, գրելաձևով և տաղաչափությամբ նա միանգամայն ղերծ է Բեզիմեն֊ սկոլ աղղեցությունից — և առհասարակ կարելի է ասել, որ նա, իրրն գրող, միանգամայն նոր է և ինքնուրույն: Գրքի առաջին գլխում նա նկարագրում է իրեն, ալսինքն մի կոմերիտականի.— ահա նա.— !«4
