− Շատ հանգիստ, շատ աղեկ ու երջանիկ են,− հավաստեց կինը,− չես կրնար երևակայել, թե իրարու ինչպես կսիրեն։
Ղուկաս էֆենտի ուզեց իմանալ մանավանդ իր փեսին գործերուն վիճակը, նյութական կարողությունը։ Թագուհին այս մասին ալ խիստ գոհացուցիչ տեղեկություններ տվավ և ըսավ, թե փեսանին իրենց կարծածեն կամ հուսացածեն շատ ավելի փայլուն դիրք մը ուներ։
Ետքը կառքին մեջ, երբ Բերա կերթային, Թագուհին հարցուց.
− Քույրս՝ Երանիկը ի՞նչպես է։
− Աղեկ է,− պատասխանեց Ղուկաս էֆենտի վարանոտ ձևով մը,− այսինքն՝ աղեկ ըլլալու է, որովհետև բավական ժամանակ կա՝ տեսած չունիմ։ Երթալեդ ի վեր կարծեմ երկու երեք անգամ տեսա միայն, երկու անգամ գրասենյակ եկավ, անգամ մըն ալ փողոցը հանդիպեցա․․․ բայց երեկ մարդ ղրկեցի և գալդ իմացուցի, հավանական է, որ այսօր վաղը տուն կուգա։
−Էրիկը ի՞նչ ջուրի մեջ է։
− Անոր ալ աշխատանք գտանք, բարեկամի մը քով գործի դրինք, Սամսոն գնաց, կերևա որ չէ կրցեր օգտակար ըլլալ, որովհետև երկու օր առաջ այդ բարեկամս տեսա, ըսավ որ Պոլիս կանչեր է և թե այլևս իրեն պետք չունի եղեր։
− Ըսել է նորեն պարապ պիտի մնա։
− Աստված ողորմած է, հարկավ դարձյալ գործ մը կճարենք իրեն, հիմա ատոր վրա մտածելիք ատեն չէ։
Եվ Ղուկաս էֆենտի, որ այդ բացատրություններեն կնեղվեր, խոսքը փոխեց։
− Երանիկին հետ ալ չկրցանք համաձայնիլ, որպեսզի երկուքնուս խոսքը իրարու բռնե,− խորհեցավ ինքնիրեն,− եթե ինքն ալ գա և ուրիշ կերպ պատմե, գործ ունինք։
Բայց նույն օրը Երանիկ մեջտեղ չեկավ և Ղուկաս էֆենտի մտատանջության պատճառ չունեցավ։
Շաբաթ օրը միայն, ցերեկեն ետքը, Երանիկ եկավ իր քույրը տեսնելու։
− Աս ո՞ւր մնացիր, երկու օրե ի վեր քեզի կսպասեմ, Ղուկաս էֆենտին ըսավ, որ գալուստս իմացնելու համար մարդ ղրկած է քեզի, սակայն երևան չելար, անհանգի՞ստ էիր,− հարցուց Թագուհի հանդիմանական շեշտով մը։
− Չէ, միայն թե չափազանց զբաղված էի, էրիկս Սամսոնեն
