− Անա՞նկ կկարծես։
− Անոր տարակույս չունիմ։
− Այն ատեն անկարելի է գործը ծածկել։
− Քեզի սաչափը ըսեմ, որ Կայծունիին քով տեսա քեզի գրված նամակին օրինակը։
− Վա՜յ, շունշանորդի,− գոչեց Պողոս էֆ.,− վա՜յ, շունշանորդի, այս ի՞նչ ծուղակի մեջ ձգեցին ինծի։
− Ինծի անանկ կուգա, որ այս խնդիրը անուշ տեղը կապելու մեկ միջոց մը կա,− ըսավ Մկրտիչ աղա։
− Ո՞րն է…
− Սա Թաղական Խորհրդի պաշտոնեն ինքնաբերաբար քաշվելու ես։
− Ատիկա ի՞նչ հարաբերություն ունի այս խնդրին հետ։
− Ընդհակառակը, ամեն բան ասկե ծագում առած է,− պատասխանեց Մկրտիչ աղա, ես վստահ եմ, որ եթե այս թաղականի խնդիրը չըլլար՝ հիմա այս խոսքերը մեջտեղ չպիտի գային…
− Թերևս իրավունք ունիս,− ըսավ Պողոս էֆ.,− այս խնդրին համար Մարգար էֆ−ն ինծի թշնամի ըրի։
− Ու ասկե առաջ եկան բոլոր մյուս խնդիրները…
− Բայց եթե ես հիմա կեցած տեղս հրաժարական տամ՝ ամեն ըսվածները ընդունած պիտի ըլլամ, ատ ալ պատվիս արատ կբերե։
− Անանկ է, Պողոս էֆենտի։ Կրնաս պատրվակ մը գտնել և հրաժարիլ…
− Ինչպե՞ս։
− Օրինակի համար՝ ուրիշ թաղ մի կփոխադրվիս, այն ատեն, արդեն ըստ օրինի չես կրնար այս թաղին մեջ Թաղական Խորհրդի անդամ ըլլալ և բնականաբար կստիպվիս հրաժարական տալու։
− Ըսածդ շատ իրավացի է, բայց պետք է, որ դեռ մտածեմ այդ մասին,− պատասխանեց Պողոս էֆենտի։
Հետո երկու բարեկամները ընդ երկար խոսեցան տակավին խնդիրը կարելի եղածին չափ ի նպաստ իրենց կարգադրելու կարևորության մասին։ Կես գիշերին մոտ Մկրտիչ աղա հրաժեշտ տվավ և մեկնեցավ կրկին խոստանալով, որ կատարյալ գաղտնապահությամբ պիտի վարվի։
− Մկրտիչ աղա,− ըսավ Պողոս էֆենտի իր բարեկամը ճամփու դնելով, անձնական պատիվս է, որ ձեզի կվստահիմ կոր․․․
