Կես օրին մոտ, հոգնած դադրած՝ Մեղուն փեթակ կը փութար,
Առտուն կանուխ, արևուն հետ էր ելեր,
Եվ ծիլե ծիլ ոստոստելով օդահած,
Ծաղիկներուն ծըծեր էր հյութն ու նեկտար,
Ավարելով առէչքներուն նուրբ թելեր:
Իր բեռան տակ՝ ճընշըված խոնջ ու անձայն
Եկավ վարդին վըրա թառիլ խավարծի,
Ուր կը տաքնար թիթեռնիկ մը գունագեղ
Արևուն ջերմ ցոլքերուն տակ ջինջ, շըքեղ: Թևիկները թավիշ էին Փետուրի պես, դեփ-դեղին,
Վըրան մանրիկ կիտվածներով թավարծի,
Ուր սև նիշեր բանված էին ցիր ու ցան: — «Խո՛լ թիթեռնիկ, ըսավ մեղուն ծաղկասուն: «Դուն անպիտա՛ն անասուն, «Ի՞նչ կ՚ընես հոդ արևուն տակ «Պարզած թևերդ այլանդակ:
«Աղվորությո՞ւն ցուցադրելու կ՚ելլես դուն,
«Ժիր մեղուներն երբ կ՚աշխատին եռանդուն»: — «Կարծածիդ պես անպիտան չեմ, «Թիթեռն ըսավ մեղմաբար, «Մի՛ նախատեր զիս, կ՚աղաչեմ, «Մ՚ըլլար այդքան սընափառ: «Աղվոր ըլլալ մե՞ղք կը կարծես
«Որ երեսիս կը զարնես: «Տըգեղ ես դուն, սակայն, ըսի՞ «Երբեք կոշտ բառ մը քեզի»:
— «Օգուտդ ի՞նչ է, ըսե՛ նայինք, փո՛ւճ էակ,
«Եթերին մեջ, վեր վար թըռիլ ու թառիլ
«Հիրիկեն վարդ, վարդեն հասմիկ թափառիլ,
«Բան գործ ընել օրն ի բուն խաղն ու կատակ «Լիրբ ձևերով խեղկատակ: «Մինչ ես կռեզեն ոսկեփըրփուր «Կը քաղեմ մեղր անուշակ,
«Եվ փեթակիս մեջ կը շինեմ թաքթաքուր «Մարդուց համեղ կերակուր «Թալլելով թյում, մանուշակ»:
— «Տիկի՛ն մեղու, մըտիկ ըրե՛, գոչեց թիթեռն օդապար,
«Կը կարծես թե կերվա՞ծն է լոկ օգտակար:
«Գեղեցիկն ալ չունի՞ օգուտ մեր սըրտին.
«Շատեր իրենց տաղանդն անոր կը պարտին:
«Մարդիկ, իրա՛վ, հարգ կ՚ընծայեն ցորենին «Որ կուշտ մընա փորերնին,
«Բայց գըրգանքով կը հոտոտեն թավշալանջ
«Շեկ քըրքումներն ու հափուկները կանանչ...
«Եթե մեղրով քիմքին հաճույք կուտաս դուն,
«Իմ հըմայքս ալ աչքին հըրճվանքն է մարդուն: «Մի՛ նախանձեր իմ ձիրքերես, «Գիտցի՛ր, արդար է Աստված: «Քեզ ուժ տըվավ որ բեռ կըրես, «Իմ թևերուս ալ կիտված:
«Ես քու մեղրիդ, ոչ ալ մոմիդ չեմ տենչար.
«Դուն ալ մ՚ըլլար լեզվով խայթող, սըրտով չար»:
