Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Ինչ թու՜նդ է քո գինին, իմաստու՜ն, նրանից իմ հոգինհարբում է
[ 211 ]
XX
Ինչ թու՜նդ է քո գինին, իմաստու՜ն, նրանից իմ հոգին
հարբում է.
Դա գինի՞ է, թե խո՞սք է ազդու, նրանից իմ հոգին
հարբում է.
Խմելու՞ ես, մահո՛վ իմ սերած, խմելու ես դու
է՛լ այս գինին,
Եթե այս պարտեզը գաս դու․— նրանից իմ հոգին
հարբում է։
|
|
