Լոնդոն

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Կինը ճամփամիջին Լոնդոն

Եղիշե Չարենց

Դեկտեմբերը

[ 318 ]

ԼՈՆԴՈՆ


Այն — Լո՛նդոնն է, ցնո՜րք չուգուն ու երկաթե.
Այնտեղ հեծում է հանքն ահագնազարկ մուրճից․
Այնտեղից են մեկնում նավերը — ո՜վ գիտե՝
Դեպ ի՞նչ անլույս ծովեր ու արկածներ վերջին։

Կայարաններ տխուր, ուր կարոտի բոցում
Դողդողում են գազի լապտերները կորգիծ,
Ուր ձանձրույթի ահեղ հրեշներ են ճչում
Վեստմինստերյան դաժան ժամացույցի զարկից։

Ու լապտերներ, Թայմզի երկայնքն ի վար շարած,

Որ անձրևի կազմած լճակներում լեղի
Օրորվում են, որպես ջրահեղձ ու մեռած
Նավազների զարհուր ուրվականներ դեղին։
Եվ հարբածի երգեր, ու պոռնիկի քրքիջ,
Ու պանդոկի պատին — բախտանմահ գրեր,—

Եվ հանկարծ — մա՛հն ահա, որպես մի հյուր

անկոչ․․․

Այն — Լո՛նդոնն է՝ ցնորք, որ կրում ես քո մեջ։