Լուսին, լուսին, լուսին, իմ խենթ։ Ամպերի ճեղքից Լուսինն իմ հույսի Շողը երկարել՝ Գիշերվա հոգով Խաղում է ասես։ Մոտեցիր, ո՞վ ես, Բռնիր ձեռքն իմ։ Իմ երազները Քո ափից ձգվող կանաչ ոստեր են, Ու բողբոջներ են՝ սպասումների մեջ...