բնագիր
Ման բեյլա սոյլադում բեմուրվաթ յարա
Ման բեյլա սոյլադում բեմուրվաթ յարա.
Բաղչա սանդան, բեջմաղ մանդան, բաղ սանդան,
Գորաղ, ռազի օլուր բաղման բաղսըզա,
Շամամ սանդան, քեսմագ մանդան, թաղ սանդան:
Գոր, նա գիրմիշ բանդասինուն ղաստինա,
Աջալ քիմի ջանում ալմիշ դաստինա,
Էշխուն ղոյմազ, ղոնիմ բաղուն ուստինա,
Ղոնչա սանդան, բուլբուլ մանդան, զաղ սանդան:
Էշխ[ու]նդան ջունունամ, օլմիշամ բեքար,
Զուբանում յայ թաքի ջիսմումի սոքար,
Բուղադար դարդ օլուր, բու սինամ չաքար,
Ղամզա սանդան, դուգուն մանդան, դաղ սանդան:
Յա՛ր, սանուն լաբլարուն շաքար-բալ իչտի,
Օնուիչուն դիդար ջունուն չալիշտի,
Էշխ նարինան, յա՛ր, բու ջանում ալիշտի,
Աթաշ սանդան, փարվան մանդան, յաղ սանդան:
Սայադ իդում, թարլան բանդումա դեգդի,
Մարալա յայ չաքտում՝ գանդումա դեգդի,
Սայաթ-Նովամ դիար՝ ղանդումա դեգդի,
Շաքար սանդան, շարբաթ մանդան, շովղ սանդան:
Էսպես լավ յարանա-ուչլամա. Արութինի ասած. ով որ սովորի, ողորմի ասի. ամեն:
|
թարգմանություն
Խնդիրք արի անգութ յարին ու էսպիսի խոսք ասի
Խնդիրք արի անգութ յարին ու էսպիսի խոսք ասի,
Այգին՝ քեզնից, խնամքն՝ ինձնից, ծառ ու ծաղիկը՝ քեզնից,
Կտեսնենք թե քո պարտեզի այգեպանը ի՞նչ կասի,
Քեզնից՝ շամամ, ինձնից՝ կտրել, վարդի թուփը՝ քեզանից:
Տե՛ս, թե ծառադ ինչ է դրել իր մեղավոր մտքումը,
Մահու նման հոգիս առավ է՛ն իր սիրուն ձեռքումը,
Սիրեկանս ինձ արգելեց ման գալ սիրո այգումը,
Քեզնից՝ կոկոն, ինձնից՝ սոխակ, երգ ու խաղը քեզանից:
Խելքս գլխիցս թռցրած՝ խեղճ ու անգործ եմ դարձել,
Լեզուս մի սուր նետի նման տկար մարմինս է խոցել,
Էսքան վիշտը էս քրքրված սրտումս եմ պարփակել,
Նազը՝ քեզնից, խոցը՝ ինձնից, այրող խարանը՝ քեզնից:
Քաղցր-քաղցր շրթունքներիդ շաքար ու մեղր ես քսել,
Էդ պատճառով խենթացրել ես, ու խելքս գլխից տարել,
Սիրուդ վառման թեժ կրակով յա՛ր իմ հոգիս ես այրել,
Բոցը՝ քեզնից, թիթեռն՝ ինձնից, ընտիր ձեթը՝ քեզանից:
Ես որսկան եմ, թռչնորս բազես սխալմամբ ցանցին դիպավ,
Եղնիկին արձակած նետս շուռ եկավ սրտիս դիպավ,
Սայաթ-Նովա, էն քո հոգու արնածոր վերքին դիպավ,
Մեղրը՝ քեզնից, շարբաթն՝ ինձնից, քեֆ-խնջույքը՝ քեզանից:
|
