Ա՜խ, տէրպա, մէչէս օրէնք վարիլ իմ,
Կեանքիս մէչ խիստ շատ մէխքեր արիլ իմ,
Տուսէս վօր նայիս՝ էփպէյի պան իմ,
Շէնքով մարթու եալ շատ կըլըմանիմ,
Ամմա մեկ տարի էղա ափէքուն,
Շատ էքսիզներու զըրչնցի ես տուն։
Ա՜խ, տէրպա, մէչէս օրէնք վարիլ իմ,
Ատկից ալ պէթէր պաներ արիլ իմ.
Զէնկին ու ռընչպէր տավա ունէին,
Ինծիմէն պաշխա շահատ չունէին,
Զէնկինին անցայ, սուտ էրթում արի
Ու հազար մանէթ ես համին առի։
Ա՜խ, տէրպա, մէչէս օրէնք վարիլ իմ,
Ատկից ալ պէթէր պաներ արիլ իմ.
Պազարին տեղը խանութ ունէի,
Հէլալ ու հարամ ես ծախս կանէի,
Կէս մատ պակաս էր էրկանքը կազիս,
Պա՛լապան խուռշին ունէր թէրազիս։
Ա՜խ, տէրպա, մէչէս օրէնք վարիլ իմ,
Ատկից ալ պէթէր պաներ արիլ իմ.
Ամպար ունէի, կանէի սիփքա,
Մէկ օր անցած չէ՛, ասվածքս վըկա,
Վօր խէնթ խախօլին ազպար մըտցնէի,
Լաց ու արցունքով ետ չի տառցնէի։
Ա՜խ, տէրպա, մէչէս օրէնք վարիլ իմ,
Ատկից ալ պէթէր պաներ արիլ իմ.
Խըզմէթքեար էի չօռպաճիի քօվ,
Ան տարին խռիթի կընացի Մոսկօֆ,
Չօռպաճիս մեռավ ու ալայ պարին
Մարթու պան չասած՝ իմ տունըս տարին։
Ա՜խ, տէրպա, մէչէս օրէնք վարիլ իմ,
Ատկից ալ պէթէր պաներ արիլ իմ,
Տուսը ցուրտ ծըմեռ, պուք ու պօռան է,
Ինծի պէս մարթուն ատ խիստ պօշ պան է,
Տաք քլուպին մէչը կընըստիմ քառթի,
Հաքուրներ կուտամ, կըխաղամ փառթի։
Ատ ալայը հէչ։ Ամմա մէկ պաս օր
Պերանըս առի ճիփճայի օսկօռ.
Տէրպա՛, շինտը ես պէթէր կըվախնամ,
Ատ մեխքիս համար տուժոխք չի էրթա՜ մ։
