Քամին քամի չէ, խաբկանք է գուցե։ Ինչ որ է։ Մի օր կտանի լուսե Իմ թերթիկները, Մի օր՝ ցողունը... Քամին խղճուկ է, խեղճ, ողորմելի՝ Ինքն իր նման... Ինձանից հետո Անունս պիտի Ծիլեր արձակի արմատիս վրա։
