Կարմի՛ր ու ճերմակ երես...

* * *

Կարմի՛ր ու ճերմակ երես,

ա՛մ քանի՞ դու զիս պիտ էրես.

Քանի որ մէջլիս նըստիս,

ուներովդ հետ ինձ զըրուցես.

Կոճկեկդ այլ արձակ այնես,

ու ճերմա՛կ ծոցըդ ցըցընես.

Կու վախեմ` թողուս, ելլես,

ու ծոցէդ մահրում մընամ ես:

---