Կյանքի սաղմոսը
Թարգմանությունը՝ Ալեքսանդր Ծատուրյանի
Կյանքի սաղմոսը
Օ՜, մի՛ ասիր, հույսըդ կըտրած,
«Կյանքն է երազ». թո՜ղ լըռեն
Այդ տրտունջներ, միայն թըմրած,
Երկչոտ հոգիք կյանք չունեն։
Ո՛չ. մեր կյանքը երազ չէ լոկ,
Թեպետ ունի նա վախճան.
Մեր բաժինը—խինդ չէ անհոգ,
Ո՛չ էլ վիշտ կամ գերեզման։
Եվ ո՛չ հոգվո համար աստված—
Երկինք, երկիր արարող,
Խոր անցյալում մարդուն ասաց.
«Հո՛ղ էիր և դառնա՛ս հող»։
Հանի՛ր մտքից մահ ու դագաղ,
Ճակատագիր, անգութ բախտ.
Մի լինիր գառն—անխոս մատաղ.
Հերոս եղի՛ր քաջահաղթ։
Անշարժ, անգործ մի՛ երազիր
Գալիք օրեր ըղձալի.
Եվ ուժերըդ զուր մի՛ թաղիր
Սառ աճյունում անցյալի։
Ուժիդ համար այդ աճյունում
Չկա՛ն երկնից սուրբ կայծեր.
Սիրով գործի՛ր դու ներկայում,
Եվ փայփայի՛ր կյանքի սեր։
Թո՛ղ քո գործից մի հետք մընա,
Գուցե, նորից ուժ առած,
Այդ թարմ հետքով առաջ գընա
Քո եղբայրը մոլորված…
Գուցե, եռուն ծովում կյանքի
Բազուկդ անհաղթ ուժ պահած,
Առաջն առնե շա՜տ փորձանքի,
Մահից փրկե շա՜տ մարդկանց։
Կյանքը գործ է և ո՛չ—երազ,
Գործ սեփական և հանուր.
Գործի՜ր ազատ, չվախենա՛ս,
Գործի՛ր ազնիվ ու մաքուր։
Ազնիվ գործն է—մեր սուրբ դրոշակ.
Պահիր կրծքումդ վառ, անշեջ,
Ոգի, եռանդ, կյանքի կըրակ…
Եվ միշտ հառա՜չ կյանքի մեջ։