Հայբուսակ/Ախլսաչ

Ղևոնդ Ալիշան

32․ * Ախլսաչ․

Որ է Ախարսաձ Պէյթարայ, اخرساج, որ Նաբաթացւոց երկրագործական գըրքէն առած է․ անծանօթ բոյս ﬕ Եւրոպացի գիտնոց ալ, որք թզենւոյ տեսակ մի կարծեն։ Ամիրտ. կու գրէ. «Ինքն ծառ մ՚է որ ի շող քաղքնի (տաք երկիրներ կու լինայ. և իր յերկանութիւն մարդու մի չաք կու լինայ, և տերեւն նման է թզին տերեւին, և իր ծառն այլ նման Է թզին ծառին, և մէջն փուճ կու լինի. և ի վրայ ճղերուն միրգ կ՚ունենայ շատ»։ Պէյթար կ՚աւելցընէ, թէ ասոր ճղերուն վրայ տեսակ մի պզտիկ մամուկք կու գոյանան, ճերմակ պատատով, որ երբ պատըռտի՝ մամուկք դուրս կ՚ելլեն կու վազվըզեն, անոր համար մարդիկ կու զըզուին պտուղներն ուտելու։