Հ․ Ս․ Խ․ Հ․

Եղիշե Չարենց

[ 11 ]

Հ․ Ս․ Խ․ Հ․

Նո՛յն էր մինչև երեկ
Նստել
Վերը՝
Ձյունե Արարատի գլխին։

էսօր վա՛ր ենք բերե,
Որ թևերը քշտե
Եվ խուղերը սրբե աշխատավոր խալխի։

Էսօր—
Ե՛ս եմ կեցել,

Ինձ հետ—
Եռա՛նդը ձեր՝
Հագո՛
Մկո՛,
Հաբե՛թ։

Կեցել եմ մեյդանում
Ե՛ս եմ —
Եվ դո՛ւ,
Եվ դու.
Բոռում եմ բերանբաց,

Բոռում եմ՝ բե՛ր...

[ 12 ]

Եվ...
Ահա խուղերը խուլ,
Փողոցները քոսոտ,
Կորած բոսոր հողում

Խճուղիները սև —
Հորդում են հորդահոս,
Փողոցը ողողում,
Լցվում են աչքերիս դռներից
Ներս․․․

էստեղ —
Քաշում են մաճ։
Մաճը ճեղքում է սիրտս — վարում։
Էստեղ գործում են կտավ։
Նա։

Նա։
Նա։
Ո՞ւր է.
Գտա՞ր —
Չգտա՞ր.

էստեղ մեյդան է, չայխանա,
էստեղ կիները մազերին դեռ դնում են հինա։

Էշը ահա —
Չո՛ւ—չո՛ւ —
Աստաֆյանի միջով։

Ավտոն նրան բոթում —
Հառաչում է բոսոր։

Մի երկաթե թռչուն
Մեր նայիրյան տոթում
Թպրտում է էսօր։

[ 13 ]

Շաչո՜ւմ են,
Շաչո՜ւմ են
Թևերը երկաթե։
Երկաթե թևերը քաշում են-վե՜ր։
Այս ի՞նչ է՝

Օրերո՜ւմ
Մի եռ կա,
Թե՞—
Գալիքն է երգերիս
Սավառնակներ տվել․․․

Երգերս,
Իմ երկի՛ր,
Քո շաֆրանով ներկած,
Քո արևով,
Տոթով

Փողոցների ցեխով—
Փռե՜լ եմ դաշտերիդ
Հեռուներին չարքաշ,
Սիրտս—զուռնա՛ շինել,
Գալիքների դհոլ...

․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․ ․
Երկի՛ր իմ արևի ու փոշու,
էսօր
Ես
Ձուլված ամեն ինչիդ՝

Ուզես—ե՛րգ եմ լուսե,
Ուզես—կապված մի շուն,
Ուզես—մժեղ չնչին...