Մի զվարթ մանկան
Մի զվարթ մանկան
Ուրախություն քեզ անպակա՛ս,
Ո՛վ դու մանուկ սիրելի.
Ծլե՛ս, ծաղկե՛ս և ծերանա՛ս,
Տալով պտուղ արժանի։
5
Որպես ծաղիկ, մանուկ, քաղցր ես
Եվ շնորհագեղ, որպես օր։
Մանո՛ւկ, մանո՛ւկ, ինձ չխաբես,
Մի՜շտ կաց այդպես լուսավոր։
Նայի՛ր վերև, տե՛ս, ի՜նչ սիրուն
10
Այնտեղ փայլում են աստղեր,
Եվ անթի՛վ են, և շողշողուն,
Որպես երկու քո աչեր։
Այնտեղ, հոգյակ, բնակվում է
Մեր սուրբ Հայրը երկնքի,
15
Նա՛ է, որ մեզ ուղարկում է,
Ե՛վ Կյանք, և՛ Սեր, և՛ Հոգի։
Նա ծագում է յուր արեգակ
Ամենայն օր քո վերա,
Որ զվարճանաս, որպես թռչնակ,
20
Օրհնի՛ր Անուն սուրբ Նորա։
Ունի Որդի մի Միածին,
Նա՝ է Փրկիչ աշխարհի.
Նա խաչ ելավ, տվեց հոգին...
Որ դու լինիս մարդ բարի։
25
Նա սիրելով յուր թշնամիք,
Օրհնեց Խաչին և ներեց,
Եվ մեզ դրեց յուրյան– որդեր,
Սիրել միմյանց պատվիրեց։
Նա հեզությամբ հաղթեց Չարին
30
Եվ մեզ առաց, որ և մեր
Հետևենք այդ օրինակին,
Չհպարտանանք մեք երբեք։
Մանո՛ւկ սիրուն, աղոթք արա՛,
Երբ դու գլուխդ խոնարհած՝
35
Համբուրում ես պատկերդ ահա,
Ոսկենկար զարդարած։
Եվ Ժպտում է որպես շուշան
Անհոգ մանուկն մոր գրկին.
Այսպես թռչնակը ճյուղի վերան
40
Օրհնում է յուր հրեշտակին:
Եկե՛ք Հայոց Եկեղեցի.
Այնտեղ կտեսնեք զմայլված
Պայծառ դեմքը այդ երկնացի,
Գարնան վարդը կիսաբաց։