Նարեկացի

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Ոսկե հեքիաթ Վարդան Հակոբյան, Երկեր, հատոր Ա (Նարեկացի)

Վարդան Հակոբյան

Չիմացա՞ր, արդյոք
ՆԱՐԵԿԱՑԻ


Անմնացորդ,
Անվերապահ
Հավատալը լիներ երգին,
Լիներ...
Հավատալն էլ քիչ է էլի,
ՈՒրիշ է, երբ երգը ինքն է
         դառնում հավատ,
Պահվում անգամ
Սիրող զույգի կենտ բարձի տակ...