Նոր-Ջուղայի դպրոցները/Ժ
| ← Թ | Տիգրան Աբգարեանց |
Կազմ → |
Ժ․
1889 թուից սկսած «Բրիտանական և Արտաքին Աստուածաշնչի ընկերութիւնը» Նոր-Ջուղայում բաց է անում մի ճոխ գրավաճառանոց, հարաւային Պարսկաստանին Սուրբ-Գիրք մատակարարելու նպատակով հաստատուած։[1]
Շնորհիւ սոյն Գրավաճառանոցի, Սֆահանի նահանգի ամենահեռաւոր գաւառներում ու խուլ անկիւններում անգամ տարածուած է այսօր Աստուածաշունչն, Սաղմոսն և Աւետարանը, գլխաւորապէս Հայերէն ու Պարսկերէն լեզուներով։
Մինչև 1893 թիւը Նոր-Ջուղայի Ազգ․ երկսեռ դպրոցները ոչ միայն ուսումն էին ձրի աւանդում աշակերտ-աշակերտուհիներին, այլ բոլոր դասագրքերն ևս ձրի մատակարարում։ Գիրք գնելու մասին ո՛չ ոք գաղափար չունէր։
Առաջնորդ Եսայի արք-եպս, Աստուածատրեանը փորձում է Կեդրոնական դպրոցի դասագրքեր պարունակող սենեակը դարձնել Գրավաճառանոցի և առաջին անգամ յայտարարում է, որ այսուհետև աշակերտ-աշակերտուհիները պարտաւոր են իրենց հարկաւոր դասագրքերը փողով գնել։
Դասագիրք գնելու սովորութիւնը հետզհետէՏեղի տնյարմարութեան և անձկութեան պատճառով 1905 թուին Կեդրոնական գրավաճառանոցը տեղափոխւում է նոյն նպատակով շինուած Գ․ Քանանեան դպրոցի դրան յարակից ընդարձակ խանութը, սակայն բանուկ փողոցի վրայ չլինելով՝ այստեղ ևս անյարմարութիւններ են ստեղծւում առևտրական տեսսակէտից:
1908 թուին Անգլ․ փոխ-հիւպատոս Դր․ Մ․ Ս․ Պ․ Աղանուրը ի յիշատակ իր վաղամեռիկ քրոջ՝ տ․ Լուիզա Ս․ Դաւիթխանեանցի, Կեդրոնական դպրոցի հիւսիսային կողմում փողոցի վրայ կառուցանում է մի յարկարկանի շինութիւն, որի առաջին յարկը յատկացրւում է Կօշկակարանոցին, իսկ երկրորդ յարկը՝ Կանանց Բարեգործ․ ընկ․ Արհեստանոց-խանութին և Կեդրոնական Գրաճառանոցին։
Այսպէս, հետզհետէ ժամանակի պահանջների համաձայն ճոխացած և ընդարձակուած Նոր-Ջուղայի Ազգ․ Կեդրոնական Գրավաճառանոցը՝ բացի նորանոր հրատարակութիւններ հասարականութեան զանազան խաւերում տարածելու ծառա– յութիւնից, մեծ դիւրութիւն է ընծայում թէ տեղական և թէ գիւղական դպրոցներին, նրանց անհրաժեշտ դասագըր– քեր և ուսման զանազան պիտոյքներ մատակարարելով։
Տողատակեր[խմբագրել]
- ↑ 1878—1889 թիւը նոյնպէս յիշեալ ընկերութիւնը գոյութիւն է ունենամ Նոր-Ջուղայում, սակայն չի ունենում առանձին գրավաճառանոց։