Նվագներ արարվող լույսի
Նվագներ արարվող լույսի
Լալիս է գիշերը մեղմիկ,
Գիշերը անձրև է մաղում,
Ու ձորի ուռենու ճյուղին
Անձրևը շողում է շաղով։
Իսկ քամին՝ փոթորկված, հուզված,
Ուռենու խոհերն է խառնում,
Ուռենին՝ թեև բզկտված,
Բայց հողին ամուր է կանգնում։
Դանդաղում, քնում է քամին,
Ուռենին ննջում է հանգիստ,
Բայց էլի անձրևը մաղում,
Գիշերը լալիս է մեղմիկ։
Գիշերվա քողի տակ, մթնում
Քնել են աղջիկն ու տղան,
Ինչ ո՜ւշ է լույսը արարվում,
Որ նրանք հանկարծ... չարթնանան։
27.01.1983, Ստեփանակերտ