Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Թարգմանությունը՝ Ալեքսանդր Ծատուրյանի
Շինականի մտածմունքը
Խըրճիթ եմ քաշվում
Ու միտք եմ անում,
Թե ո՞նց մեն-մենակ
Ապրեմ աշխարհում։
Ջահել, ջիվան եմ,
Ջահե| կին չունեմ.
Հալալ մի սերով
Ընկեր էլ չունեմ։
Չունեմ տաք անկյուն,
Չունեմ գանձ, ոսկի,
Ո՛չ արոր-տափաև,
Ո՛չ բանուկ մի ձի…
Աղքատ կյանքի հետ՝
Հերըս ինձ տվավ
Մենակ մի պարգև—
Երկաթի պես ուժ։
Բայց է՛ն էլ կարիքն
Հալ ու մաշ արավ
Օտարի շեմքում,
Օտարի դըռան։
Խըրճիթ եմ քաշվում
Ու միտք եմ անում,
Թե ո՛նց մեն-մենակ
Ապրեմ աշխարհում…
|
|
