Ոչ խանդս է մարել...

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
«Աշխենիկին՝ իր հայրիկը...» «Ոչ խանդս է մարել...»

Հովհաննես Թումանյան

Խոստովանք



* * *


Ոչ խանդս է մարել,
Ոչ մուզաս մեռել—
Սակայն չեմ կարող
Այժմ բան գրել։

Կարծես թե օդում,
Կարծես իմ սրտում
Մի թույն է <1 անընթ.>
Մի խորշակ խեղդում։

Ըղձեր ու տենչանք,

Թախիծ ու տանջանք,
Բոլորը տկար
Նիրհում են անկյանք։

Եվ հողմանման
Կորչում է անձայն

Սրբազան շունչը
Ոգևորության։

Ոչ, ես չեմ կարող
[Ձեզ] համար գրել
[Ձեզ ոգևորող]

Թեկուզ երկու տող։

Այս միայն կըգրեմ,
Միշտ էլ կը խնդրեմ,
Որ ինձ հավատաք,
Երբ որ ասում եմ—

Ոչ խանդս է մարել,
Ոչ մուզաս մեռել,
Սակայն չեմ կարող,
Չեմ կարող գրել։


1900-ական թվականներ