բնագիր
Չիս ասում, թէ լաց իս էլի
Չիս ասում, թէ լաց իս էլի.
Բա՛րով տեսայ, ի՛մ սիրեկան.
Վարդի նըման բաց իս էլի
խարիրով,
խարիրով.
Բա՛րով տեսայ, ի՛մ սիրեկան:
Ա՛րի, մէ դարդըս իմա՛ցի,
էշխէմէդ հա՛ման իմ լացի.
Օրըս էսպէս անց է կացի
դարիրով,
դարիրով.
Բա՛րով տեսայ, ի՛մ սիրեկան:
Յիփ կու հագնիս ալ ու ատլաս,
Տեսնողին կու շինիս մաս-մաս.
Դօշիդ պիտի լալ ու ալմաս
շարիրով,
շարիրով.
Բա՛րով տեսայ, ի՛մ սիրեկան:
Յիս քիզ գովիմ խաղի մէջըն.
Շամամնիրըդ թաղի մէջըն.
Ման իս գալի բաղի մէջըն
եարիրով,
եարիրով.
Բա՛րով տեսայ, ի՛մ սիրեկան:
Սայաթ-Նովէն վու՞նց դընջանայ.
Աչքիրըդ օսկէ փընջան ա.
Դուշմընի լիզուն մընջանայ
չարիրով,
չարիրով.
Բա՛րով տեսայ, ի՛մ սիրեկան:
Էսպէս թասլիբ:
|
թարգմանություն
Չես ասում, թե լաց ես եղել
Չես ասում, թե լաց ես եղել,
Բարով տեսա, ի՛մ սիրեկան,
Վարդի նման բաց ես եղել,
Փշերով,
Փշերով,
Բա՛րով տեսա, ի՛մ սիրեկան:
Ա՛րի մի դարդս իմա՛ցի,
Սիրուցդ շա՛տ դառն եմ լացել,
Օրս էսպես անց է կացել,
Վշտերով,
Վշտերով,
Բարո՛վ տեսա, ի՛մ սիրեկան:
Երբ հագնում ես ալ ու ատլաս,
Տեսնողին կշինես մաս-մաս,
Կրծքիդ պետք է լալ ու ալմաս,
Շարերով,
Շարերով,
Բարո՛վ տեսա, ի՛մ սիրեկան:
Ես քեզ գովեմ երգի մեջը,
Շամամներդ թփի մեջը,
Ման ես գալիս այգու մեջը
Յարերով[1]
Յարերով,
Բարո՛վ տեսա, ի՛մ սիրեկան:
Սայաթ-Նովեն ոնց դինջանա[2],
Աչքերդ ոսկի փնջան[3] ա,
Թշնամու լեզուն մնջանա,
Չարերով,
Չարերով,
Բարո՛վ տեսա, ի՛մ սիրեկան:
|
