Սիրում եմ ես նրանց, որոնք խենթ են ու անտուն
Սիրում եմ ես նրանց, որոնք խենթ են ու անտուն
Սիրում եմ ,ես նրանց, որոնք խենթ են ու անտուն,
Նրանց, որոնք կայան չունեն և չունեն խնդում։
Կորածներին, շրջիկներին, մանուկներին որբ
Եվ այն կանանց, որ նայում են անամոթ ու ցոփ։
Նրանց, որոնք մահն աչքերում — գիշերում խավար
Թափառում են գաղտագողի և փնտրում ավար։
Նրանց, որոնց մեռած սրտում արդեն սեր չըկա,
Նրանց, որոնք — մահու պարտված — չար են ու ագահ...
Ա՜խ, կուզեի ես հարազատ և ընկեր լինել
Նրանց, որոնք մոռացված են բանտերում անել։
Եվ կուզեի եղբայր լինել նրանց, որ մթին
Չարչարանքում կորցրել են կրակը հետին։
Եվ անառակ իմ եղբոր հետ ցանկապատի տակ
Կուզեի ես մեռնել անբախտ և անհիշատակ։