Սիրո հավերժական հեքիաթը

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Վայրկյանները ծերանում են Վարդան Հակոբյան, Երկեր, հատոր Բ (Սիրո հավերժական հեքիաթը)

Վարդան Հակոբյան

Մորմոքների հոգի
ՍԻՐՈ ՀԱՎԵՐԺԱԿԱՆ ՀԵՔԻԱԹԸ


Ես քեզ նվիրում եմ ամենագեղեցիկը ինչ կա
արեւի տակ - ճանապարհ

Որով ծաղիկը հասնում է բույրին
Որով առուն հասնում է պարզությանը
Որով ժպիտը հասնում է համբույրին
Որով սերը հասնում է անսահմանության

Ես քեզ նվիրում եմ ամենաթանկը ինչ կա
արեւի տակ - ճանապարհ

Որով լույսը հասնում է հոգուն
Որով ջուրը հասնում է անապատ
Որով երգը հասնում է երազին
Որով ասպետը հասնում է աստղին

Ես քեզ նվիրում եմ ամենաանկրկնելին ինչ կա
արեւի տակ- ճանապարհ

Որով երկինքը հասնում է թեւերին
Որով լեռը հասնում է վեհությանը
Որով ջերմությունը հասնում է սրտին
Որով տունը հասնում է տանը

Ես քեզ նվիրում եմ ամենաանհասը ինչ կա
արեւի տակ - ճանապարհ

Հավերժական հեքիաթ