«Էջ:Կարոտի Ճամփաներով, Թորոս Թորանեան.djvu/59»–ի խմբագրումների տարբերություն

12:37, 1 Մարտի 2024-ի տարբերակ

Այս էջը սրբագրված չէ

ոսկիներ ունենալու եք, խնդրումեմ, ըսեք տեղը, ես գիշերով կհանեմ կկիսվենք: Աստված վկա ուղիղ կեսը ձեզի կուտամ։

ՈՒ խոսքը ինծի ուղղիլով դուն Ղուրանի կհավատաս, չէ Ձեռքս Ղուրանին վրա դեմ, երդում կընեմ , որ ճիտտ կեսը իրենց կուտեմ Քեզի ալ բաժին մը կըանես Մեր քիչ առաջվա ծոսծաներ փոր չեն։

Ես մեծ մայր մը ունիմ, որ Ֆրանսա կգտնվի և ամեն ինչ գիտե։ Ահա այդ մեծ մայրս կուզեմ վան բերել։ Ի՞նչ է ձեր կարծիքը, պարոն պանդոկապետ։ Եթե դուք հարմար կտեսնեիք, ահա կբերեմ մեծ մայրս, որ հակառակ 85 տարեկան ըլլայուն, շատ աշխույժ է և ասեղ կթելե տակավին։ Ան, մեծ մայրս, մեծ փափաք մըն ալ ունի, տեսնել Վանը և հետո մերնիլ, չէ որ ծննդավայր է, հայրենիք է վերջապես․․․-իմ աչքերիս վրա։ Քու մեծ մայրդ կըլլա իմ անձնական հյուրս։

@@ Էջի կարգավիճակ / Էջի կարգավիճակ @@
-Սրբագրված
+Չսրբագրված
@@ Էջի մարմին (ներառվելու է). / Էջի մարմին (ներառվելու է). @@
@@ Տող 1. / Տող 1. @@
-ոսկիներ ունենալու եք, խնդրում եմ, ըսեք  տեղը, ես գիշերով կհանեմ կկիսվենք: Աստված վկա ուղիղ կեսը  ձեզի կուտամ: Ու խոսքը ինծի ուղղելով․— Դուն Ղուրանի կհավատաս, չէ՞․․․ Ձեռքս Ղուրանին վրա դեմ, երդում կընեմ, որ ճիտտ կեսը իրենց կուտամ․․․ Քեզի ալ բաժին մը կհանեմ։ Մեր քիչ առաջվա խոսածները փոր չեն կշտացներ։ Ինչո՞ւ ոսկին երթա հողին տակ պառկի։ Թող ելլե, բանի մը ծառայե, պապամ։ Ու ժպտեցավ հաղթական։
+ոսկիներ ունենալու եք, խնդրումեմ, ըսեք  տեղը, ես գիշերով
-— Մեր տունը հայոց եկեղեցիեն մոտ էր։ Աղբյուրին քով։ Հիմնահատակ կործանված է․ այնպես էր մերոնք ոսկին թաղելու տեղ չեն ունեցած։
+կհանեմ կկիսվենք: Աստված վկա ուղիղ կեսը  ձեզի կուտամ։
+ՈՒ խոսքը ինծի ուղղիլով դուն Ղուրանի կհավատաս,
-Վազրո թե՝
+չէ Ձեռքս Ղուրանին վրա դեմ, երդում կընեմ , որ ճիտտ կեսը իրենց կուտեմ Քեզի ալ բաժին մը կըանես Մեր քիչ առաջվա ծոսծաներ փոր չեն։
-Ես Փարիզ ծնած եմ, բանը մը լուր չունիմ։
-Ընկերս թե՝
-— Ես մեծ մայր մը ունիմ, որ Ֆրանսա կգտնվի և ամեն ինչ գիտե։ Ահա այդ մեծ մայրս կուզեմ Վան բերել։ Ի՞նչ է ձեր կարծիքը, պարո պանդոկապետ։ Եթե դուք հարմար կտեսնեք, ահա բերեմ մեծ մայրս, որ հակառակ 85 տարեկան ըլլալուն, շատ աշխույժ է և ասեղ կթելե տակավին։ Ան, մեծ մայրս, մեծ փափաք մը ունի, տեսնել Վանը ու հետո մեռնիլ, չէ որ ծննդավայր է, հայրենիք է վերջապես․․․
+Ես մեծ մայր մը ունիմ, որ Ֆրանսա կգտնվի և ամեն ինչ գիտե։ Ահա այդ մեծ մայրս կուզեմ վան բերել։ Ի՞նչ է ձեր կարծիքը, պարոն պանդոկապետ։ Եթե դուք հարմար կտեսնեիք, ահա կբերեմ մեծ մայրս, որ հակառակ 85 տարեկան ըլլայուն, շատ աշխույժ է և ասեղ կթելե տակավին։ Ան, մեծ մայրս, մեծ փափաք  մըն ալ ունի, տեսնել Վանը և հետո մերնիլ, չէ որ ծննդավայր է, հայրենիք է վերջապես․․․-իմ աչքերիս վրա։ Քու մեծ մայրդ կըլլա իմ անձնական հյուրս։
-— Իմ աչքիս վրա։ Քու մեծ մայրդ կըլլա իմ անձնական հյուրս։ Ոչ մեկ ծախս։ Ամեն ինչ ես պիտի ընեմ։ Իմ աչքիս վրա պիտի պահեմ։ Այն ատեն նոր պանդոկ մըն ալ կկառուցենք միասին։ Այս մասին լավ մտածե․․․
-Վերջացած էր մեր հանդիպումը։
-Պանդոկապետին ըներացա մինչև վար։
-Դուն գործդ շարունակե։ Աշխատե համոզել զիրենք։ Ասոնք անպայման ոսկի ունին։
-Վարորդին հաճոյակատարութենեն փոխված բան մը կար։ Մեզ մինչև Թոփրաք-Քալե բարձրացնել չուզեց։
-Եղանակը այստեղ ալ փոխվեցավ։
-Հինգով բարձրացանք Թոփրաք-Քալեի մինչև կատարը։ Ճանապարհին ծաղիկներ հավաքեցինք մեր հետ տանելու համար։ Ընկերս Լռուային կբացատրեր, թե ինչեր խոսեցանք թուրքին հետ։
-Բլուրին գագաթը ուրարտական հնություններ կային, մեր
+<!-- ոսկիներ ունենալու էք, խնղըեմ, ըսեք տեղը, ես հ-էջերով
+կհանեմ ու կկիսվենքյ Աստվւսծ վկա, ուղիղ կեսը ձեզի կու֊
+տամ։ Ու խոսքը ինծի ուղղելով*— Դուն Ղուրանի կհավատաս,
+շէ ... Ջեռքս Ղ^ուրանի վրա դնեմ, երդում կընեմ, որ ճիշտ
+կեսը իրենց կուտամ... Հեզի ալ բաժին մը կհանեմ։ Սեր
+քիչ առաջվա խոսածները փոր չեն կշտացներ։ Ինչո՞ւ ոսկին
+երթա հողին տակ պառկի։ Թող ելլե, բանի մը ծառայել
+պապամ։ Ու ժպտեցավ հաղթական։
+-	Մեր տունը հալոց եկեղեցիին մոտ էը։ Աղբ յարին քով։
+Հիմնահատակ կործանված է. այնպես որ մերոնք ոսկին
+թաղելու տեղ չեն ունեցած։
+Վազրոն թե՝
+Ես Փարիզ ծնած եմ, բանե մը լուր չունիմ։
+Ընկերս թե՝
+-	Ես մեծ մայր մը ունիմ, որ Ֆրանսա կգտնվի և ամեն
+ինչ գիտե։ Ահա այդ մեծ մայրս կուզեմ Վան բերել։ Ի՞նչ է
+ձեր կարծիքը, պարոն պանդոկապետ է Եթե գաք հարմար
+կտեսնեք, ահա կբեըեմ մեծ մայրս, որ հակառակ 85 տարե¬
+կան ըլլալուն, շատ աշխույժ Է և ասեղ կթելե տակավինէ
+Ան, մեծ մայրս, մեծ փափաք մըն ալ ունի, տեսնել Վանը
+և հետո մեռնիլ, չէ որ ծննդավայր է, հայրենիք է վերջապէս***.
+-	Իմ ալքիս վրա։ Քոլ մեծ մայրդ կրյլա իմ անձնական
+հյուրս։ Ոչ մեկ ծախս։ Ամեն ինչ ես պիտի ընեմ։ Իմ աչքիս
+վրա պիտի պահեմ։ Այն ատեն նոր պանդոկ մըն ալ կկառու-
+ցենք միասին։ Այս մասին լավ մտածէ...
+Վերջացած էր մեր հանդիպումը։
+Պանդոկապետին րնկերացա մինչև վար։
+Դուն գործդ շարունակէ։ Աշխատե համոզել զիրենք։ Ասոնք
+անպայման ոսկի ոլնին։
+Վարորղիւն հաճոյակատարութենեն փոխված բան մը կար։
+Մեզ մինչև Թոփրաք֊Թալե բարձրացնել չուզեց։
+Եղանակը այստեղ ալ փոխվեցսւվ։
+ձին գո վ բարձրացանք Թոփրաք— քալէի մինչև կատարըէ
+ճանապարհին ծաղիկներ հավաքեցինք մեր հետ տանելու
+համար։ Ընկերս Էռոլային կբացատրեր, թե ինչեր խոսեցանք
+թուրքին հետ։
+Ո լուրին գագաթը ուրարտական հնությոլններ կային, մեր
+-->