Սևորակ աչեր
Սևորակ աչեր
Ակնապիշ, անձայն, խորհուրդ ճակատիդ,
Պատանի, ո՞ւր ես, մտքով մոլորած.
Ներկ ու վրձիններ ցիր-ցան առաջիդ,
Աչե՜ր սևորակ, աչե՜ր սևորակ,
Ձեր մեջ փայլում է մի վառվառ կայծակ.
Դուք իմ սրտիս մեջ կրակ եք թափում,
Դուք եք իմ տերը, ձեզ եմ ես պաշտում։
5
Սևորա՜կ աչեր, սևորա՜կ աչեր,
Ձեր մեջ տեսնում եմ մի երկնային սեր.
Դորանց սիրելո՜ւ եմ մինչև դագաղ,
Դո՛ցա պետք է ես լինիմ զոհ, մատաղ։
Դուք, սիրո՛ւն աչեր, դուք, քնքո՛ւշ աստղեր,
10
Սև եք դարձրել իմ պայծառ օրեր.
Դուք մաշում եք ինձ անողորմագին
Եվ չեք խնայում հասակիս ծաղկին։
Շողում եք սիրով, մինչ ի մահ գրավիչ,
Լցվա՛ծ եք շնորհով, հոգեհան աչեր.
10
Ինչո՞ւ ձեր միջից այդպես կախարդիչ
Թափվում են տաք-տաք բոցեղեն կայծեր։
Քանի՜ սպանիչ ցանում եք վիշտեր,
Սրտիս մեջ անփորձ և դեռածաղիկ,
Քանի՜ տրտմություն, քանի՜ դառն վերքեր՛
20
Ազդում եք նորան անբույժ, թափանցիկ։
Թափեցե՛ք, ուրեմն, բռնավոր աչեր,
Ձեր ողջ թունավոր նետերն իմ վերա.
Քո՛ղ այրեն, ուտեն իմ կյանքիս թելեր,
Երջանիկ վայրկյան իմ համար չկա։
25
Քայց կըմոռանա՞մ, կույս դու նազելի,
Այն խաղաղ, պայծառ ժամեր սիրայի,
Երբ մեք ձեռն ի ձեռն, լուսնակ գիշերով
Զրուցում էինք անույշ երգերով։
Երբ ուսիս վերա գլուխդ խոնարհած,
30
Իբրև մի քնքուշ, սրտակից ընկեր,
Համբուրում էինք միմյանց ցնորված՝
Խոստանալով սեր և ոսկի հույսեր։
Դեռ չէ թառամել քո վարդն ինձ տված,
Ի նշան անմեղ գրկախառնության,
35
Ինձ դու մոռացար, անգութ, անաստված
Այո՛, մոռացար և պարտք սրբության։