Տասը պատգամ

ՏԱՍԸ ՊԱՏԳԱՄ

I

Շինէնկէրի քու ասվածը
Թօ՛լա օսկին ու արծաթը։

II

Կուռք մի՛ խօրթիլ քարէ, փատէ,
Շինտըխ կուռքը զէնկին մարթ է։

III

Շահիտ համար, թէ վօր ռաստ գա՝
Աստուծուն պե՛ր սուտիտ վըկա։

IV

Կիրակին վօր քունէտ զարթիս,
Քուֆուրներով օր պաշլայիս։

V

Ի՞նչ ասել է մամա, պապա,
Կըռնակներուն հաքո՛ւր սօփա,
Մազէն պըռնէ, կետնին կլօրէ,
Կուրունկիտ տակ աղէկ տրօրէ։

VI

Շէնքով մարթուն, կուտնուս թէհնա,
Փօրը խօթէ թուր ու խամա։

VII

Տունըտ պայէ տեսօք պանվօր.
 <. . . . . .>

VIII

Պարեկամէտ փօ՛խ առ փարա,
Իյնի մեռնի՝ ինքեար արա՛։

IX

Մէկին վըրան սուտ հընարէ,
Քալէ՛ պազար, իրատ փըռէ՛,
Ետքը ասա՛ իրեն տիմաց՝
«Ձայն Աստուծոյ է՝ ձայն բազմաց»։

X

Ցանկացի՛ր քու պարեկամին
Ստըկին, տունին, միլքին, մալին։
Հօռնիշնային օտատ մըտցո՛ւր,
<. . . . . . . >

Սո՞ւտ է, ասօնք չի՞ն մեր օրվան
Աղաներուն տասը պատգամ։