Տրետյակով U․ — Մռնչա Չինաստան

Եղիշե Չարենց

[ 321 ]

Ս. ՏՐԵՏՅԱԿՈՎ

ՄՌՆՉԱ ՉԻՆԱՍՏԱՆ

ԳԻՏԵՄ
   Օրը կգա։
   Կգա վաղ թե ուշ։
   Դուրս կհորդի
   Ոխը իր մորթուց։
   Ա՛լ արև ոնց որ՝ կտա՛ աչքերին։
   Էդ ժամին ո՞վ կքնի...
   Ո՛չ մի սվին,
   Ո՛չ մի մետաղ էլ
   Չի փրկի
   Կրկին
   Եվրոպական թաղը։
   Ինչ որ արել եք,
   Թե չոր, թե թաց —
   Սեր կաշու քաշով
   Գինը կտաք։
   Եվ էնտեղ, ուր զնգում էր «Սի՛լվան» ձեր,
   Եվ շրշում էր շոգ ֆոկստրոտը —
   Կո՛ւլին կգա,
   Կո՛ւլին կառևանգե...
   Կպատռե բռունցքով ձեր ծնոտը...

[ 322 ]

Եվ էնտեղ, ուր թորում էր գազեթը
Խեղդող թույն —
Կծծե ֆայանսը գլազեթի
Ոչ թե մեզ —

Մարդկային արյուն։
Իսկ երբ դանակը հագենա,
Ազգերի դրոշները թափե ցած —
Կելնե արևը,
Կարևի

Չինաստանի վրա։
Ե՞րբ.
— Տարիներ անց...
— Երբ կուլիներ միլիոն,
Առած ոխ,

Առած սվին —
Կքայլեն տեքստիլ գործարաններից,
Կշարժեն հանք ու ձուլարան։
Եվ աշխատանքին —
Կլինի նոր գին.

Չի փոխվի կրկին լացի նա։
Եվ աշխատանքին —
Կլինի նոր գին.—
Ոչ թե կոպեկ կրկին,
Այլ —

ԿԱՐՄԻՐ ԻՆՏԵՐՆԱՑԻՈՆԱԼ..․