Փղիկ և շնիկ

ՓԻՂ ԵՒ ՇՆԻԿ

Փիղ մը յանկարծ կ՚անցներ ճամբեն
Աշխարհ նայէր մարմըրելէն.
Քանզի ունէր շատ խոշոր հասակ
Ամենուն ալ զարմանք էր տրած:

Քոթոտ մը՝ այն է մէկ շընիկ,
Կը հաջէր ա՜յնքան խիստ սաստիկ,
Կարծելով թէ պիտի տայ փըղին
Իւր հաջիւնովը երկիւղ ահագին:

«Քա լակոտ շուն, ի՞նչ է քո հաջիւն»
Ծառին վրայէն մէկ աքլոր սիրուն
Աու այն շընիկ ձայներ «շաներես,
Հաջիւնդ փղին հո՞գն է կարծես.
Հասակիդ նայէ՛
Յետոյ ոյժդ փորձէ։»

Վ.

ԲԱՐՈՅԱԿԱՆ

Ով որ իր չափէն աւելի խօսի,
Փառաւորապէս կը խայտառակուի,