Քոչեմ ո՞ւր գնամ, գնամ, ո՞ւր կորչեմ, լեռներ են իմ զույգ թեւերից կառչել։ Բեռս ծանր է, թողնել չեմ կարող, բեռս՝ սարեր է, երկինք է ու հող։ Ես պիտի մնամ ու ժայռին խաչվեմ, քո սիրուց քար էլ դառնամ՝ կանաչեմ...
