Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
⁂
․․․և այլևս
մենակ
կմնանք
ավելի հաճախ
քան երբևէ․
մեր կողքին
զգույշ,
շատ զգույշ
կքայլեն,
կխոսեն,
կպատմեն,
կերգեն,
բայց մենք չենք լսի․․․
․․․կարոտը
մեր փոխարեն
և կքայլի,
և կխոսի,
և կպատմի,
և կերգի․․․
և պարը կդառնա
բոլորին հավերժ հիշելու արվեստ։
|
|
