- Смело мы в бой пойдем,- և խավարի մեջ դեռևս հնչում է այդ երգը հեռու, ավելի հեռու։
3
էկրանի ետևից լսվում է հրամանատար Բունչուժնու ձայնը՝
- К рассвету всегда надо усилить разведку...
Բացվում է էկրանը։
Բունչուժնին, Ֆեդոսեևը և Մակիչը նայում են Որոտանի ձորին։ Խորքում ահավոր ձորը, գետը, հեռադիտակի մեջ՝ փայտե 10 բարակ կամուրջը գետի վրա..․
Ձորի մյուս ափին անառիկ ժայռեր են։
- Да... ничего...- և Բունչուժնին ժպտում է։ Նա ակնարկում է, որ այնքան էլ հեշտ չի լինելու կռիվը։
- Если 84-я подоспеет... у них орудия... во... և հասկացնում է, որ 84-րդ բրիգադի հրետանին հզոր է և կջարդի թշնամու անառիկ դիրքերը։
4
Լագերն է։
Մի հայ և մի թուրք կոմունար նստել են։ Հայը հաց է հանում, 20 կիսում է։ Կողքով անցնում է մի ուրիշ հայ կոմունար․ նա հանաքով՝
- Ա, թուրքը Հայի Հաց կուտի՞...
Երեքով ծիծաղում են։ Երկրորդը հեռանում է։ Երկու կոմունարները մի շինելի տակ պառկում են՝ մեջքը մեջքի։
Մոտենում է Մակիչը։ Նրանք քնել են։ Հետզհետե լսվում է Զանգեզուրի պարտիզանների երգը։
Մակիչը նայում է քնածներին և Լևոնին ասում է.
- Վաղուց էսպես կողք կողքի չէին քնել հայր և թուրքը...
5
30 Խուլ հնչում է Զանգեզուրի պարտիզանների երգը։
Գնում էին ռազմաճակատ Մթնաձորի գյուղերից...