Jump to content

«Աչքերս եմ տրորում այնպես»

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից

Աչքերս եմ տրորում այնպես,
Որ բիբերս ջարդվում են իրենց երազների մեջ,
Ուր օրերս երազախաբ են լինում...
Ես հոգնել եմ սուտ պատրանքներից...

Ու քնաթաթախ իմ հանգստությունը
Մոլեգնում է անողնաշար ցաքուցրվածությամբ,
Ու Աստված ինձ համար աղոթքի է ելնում...
Ես հոգնել եմ սուտ ողոթքներից...

Ու երկրագունդն իր հանգիստն է առնում
Իմ սպասումնալից կանգառներում,
Իսկ ես այսօր կայարանից ուշացել եմ...
Ես հոգնել եմ ժամանելուց,
Ես այսօր հյուրերի եմ սպասում...

31.10.2000թ.
Երևան