«Իմ սրտիս սիրած պոետ դու անգին»

* * *

Իմ սրտիս սիրած պոետ դու անգին,
Որ դյութել ես ինձ սիրո գգվանքով,
Տածել ես հոգիս ոսկե քնարով՝
Կեցցե՛ս հավիտյան, կեցցե՛ս դու, Պուշկին:

<1872>

---