«Հե՜յ, Գրիշա, իմ լուսախպեր, ալեկոծվեց կյանքն էսպես...»

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
«Ատում եմ քաղաքը՝ դատարկ ու շքեղ...» «Հե՜յ, Գրիշա, իմ լուսախպեր, ալեկոծվեց կյանքն էսպես...»

Հովհաննես Թումանյան

«Ինչ դալուկ ես քու երկրի պես ու սըգավոր դու էսօր...»


* * *


Հե՜յ, Գրիշա, իմ լուսախպեր, ալեկոծվեց կյանքն էսպես,
Ու նավաբեկ, ու ցավաբեկ հեռվից իրար բերավ մեզ.
Ե՛կ վայելենք էս բախտն անկարծ աղետալի մեր կյանքում,
Քանի դեռ չենք պոկվել, բեկվել նոր հեռավոր հորձանքում:

12 օգոստոս


1922