«Ատում եմ քաղաքը՝ դատարկ ու շքեղ...»
* * *
Ատում եմ քաղաքը՝ դատարկ ու շքեղ.
Ծանր Է գալիս ինձ՝ երկիրը ավեր —
Տխուր ու դժար՝ բնությունը մեծ,
Էլ ո՞ւր մնամ ես սիրտըս էլ ավեր…
20.V
192է
Ատում եմ քաղաքը՝ դատարկ ու շքեղ.
Ծանր Է գալիս ինձ՝ երկիրը ավեր —
Տխուր ու դժար՝ բնությունը մեծ,
Էլ ո՞ւր մնամ ես սիրտըս էլ ավեր…
20.V