Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
***
Պոետի փառքը
Ունայնությունն է լուսե պսակով,
Ուր միակ գյուտը
Անընդհատական որոնումն է լոկ...
Եվ անմահական գինու բաժակով
Հարբում ենք հիմա,
Վերջը հեքիաթ է, և խաբվում ենք մենք
Մանուկի նման...
Պոետի փառքը
Հերոսն է կյանքի,
Որ հայհոյախոս շուրթերով հիմա
Ունայնությունս տվեց գալիքին...
26.11.2001
Երևան
|
|
