Ա՛յ, գընա՛, չի պիտիս դուն ինձ...

* * *

Ա՛յ, գընա՛, չի պիտիս դուն ինձ,

լուկ պեզա՛ր իմ սիրտս ի քենէ․

Զերայ խոցեցիր դուն զիս,

լուկ վերցաւ սիրտըս ի քենէ․

Թէ գան ու զքեզ ջուր ասեն,

կամ ջըրին ճարակն ի քենէ՛,—

Տարեկ մի ծառուած կենամ,

չի խըմե՛մ կաթիկ մ՚ի քենէ։

---