Աշուն (Սմբատ Շահազիզ)

Աշուն

ՎԱՐԴԱՆ ՄԱՄԻԿՈՆՅԱՆ
(Նվեր Ս. Մեհրայտյանցին)

Երգ ըստ եղանակին՝

Մեր քաջ Հայոց զորությունն,
Վեր կացե՛ք, ասաց Արամ.
Հառաջյավ բացեք նշան,

Գնանք, հայ լեզուն տարածենք։

Վարդան, մեր քաջ զորավար,
       Թուրը ձեռին ոսկեվառ,
Կանչում է յուր քաջերին.
       Ջարդել գլուխ Հազկերտին։
       
5 Հայոց զորքերն գունդագունդ,
       Մեծաբարբառ, գոռով թունդ,
Հավաքվում են Արտաշատ,
       Մայրաքաղաք մարդաշատ։
       
Հայոց զորքերն անհամար,
       10 Դրոշակներով պայծառ,
Ամեն կողմից շտապած՝
       Վազվզում են կատաղած։
       
Ղևոնդյանց խումբը անմահ,
       Անվախ, անդող և անահ,
10 Խաշը բռնած Քրիստոսյան՝
       Բորբոքում են զորքն Հայկյան։
       
Կանայք համեստ, աննման,
       Վառված սիրով աստվածյան,
Դուրս են թռչում տըներից՝
       20 Վազել դաշտը ծաղկալից։
       
       Քաղցրախոսիկ և սիրուն
       Օրիորդներ փափկասուն
Ոսկե ձըգում են շորեր,
       Հագնում են սուր մահաբեր։

25 Փա՜ռք և պարծա՜նք հաղթական
       Քեզ, սիրելի ազգ Հայկյան,
Որ քո սիրով բորբոքիլ
       Միշտ եղել ես քաջ փրկիչ:

Դե՛ գնացեք, առյուծներ,
       30 Ո՜վ աչքիս լույս, քաջ հայեր,
Ջարդեցե՛ք զորքն պարսկական,
       Դըրե՛ք գետին անկենդան։

Դե՛ դուրս թռե՛ք ասպարեզ,
       Ախոյաններ քաջապես.
35 Փշրեցե՛ք դուք կատաղած
       Սրեր, թրեր թշնամյաց։
       
       <poem>Քաղցրախոսիկ և սիրուն
       Օրիորդներ փափկասուն
Ոսկե ձըգում են շորեր,
       Հագնում են սուր մահաբեր։

25 Փա՜ռք և պարծա՜նք հաղթական
       Քեզ, սիրելի ազգ Հայկյան,
Որ քո սիրով բորբոքիլ
       Միշտ եղել ես քաջ փրկիչ:

Դե՛ գնացեք, առյուծներ,
       30 Ո՜վ աչքիս լույս, քաջ հայեր,
Ջարդեցե՛ք զորքն պարսկական,
       Դըրե՛ք գետին անկենդան։

Դե՛ դուրս թռե՛ք ասպարեզ,
       Ախոյաններ քաջապես.
35 Փշրեցե՛ք դուք կատաղած
       Սրեր, թրեր թշնամյաց։

---