Ոչ ոք, ոչ ոք Չիմացավ, Թե գիշերը Ոնց անցավ։ Արեգակը Մեր բարի Կանգնեց Քիրսի Կատարին, Ասաց. - Արո, Արայիկ, Սեւակ, Մարո, Նաիրիկ, Ինձ պես միշտ վաղ Արթնացեք, Հայրիկի հետ Ձեր այգում Նոր-նոր ծառեր տնկեցեք, Որ նրա պես Սրտաբաց, Անցորդներին Միշտ ասեք. -Ձեր այգին է, Համեցե՛ք։