Բանաստեղծը ծերացել է. Թունդ մրրիկը, որ անցել է, Հետք է թողել լայն ճակատին, Եվ աչքերում աստվածային
Կայծը դարձյալ ցոլանում է. Բայց նա, կարծես, սըլանում է Դեպի երկինք, կամքով որի Իջավ երկիր— ոգևորի։
