Գիշեր է…
Թարգմանությունը՝ Ալեքսանդր Ծատուրյանի
Գիշեր է…
Գիշեր է… Քընի ախորժանք չըկա,
Արդեն վայելած ամեն զվարճանք,
Մե՛նք աղոթելու պատրաստ ենք հիմա,
Միայն չըգիտենք— ում ի՞նչ ցանկանանք։
Ցանկա՞նք մենք նրա՛ն գիշեր բարեբեր,
Ով հանուն փըրկչի հա՜մր է և համբե՜ր.
Ում դըժնյա աչքից չե՛ն հոսում արցունք
Ով չէ՛ տըրտնջում, միշտ փակ են շըրթունք։
Ում կոշտ ձեռքերը միշտ բան ու գործում,
Տալիս է հընար մեզ առո՜ք-փառո՜ք
Թաղվել արվեստի, գիտության ծոցում,
Սիրե՜լ անուրջներ, ախտերի՝ բորբոք…
Ով միշտ խավարում անլույս, անթափանց,
Անգիտակ— ի՞նչ է իրավունք, աստված,
Անղե՜կ է կյանքի շավղովն աստանդում,
Որպես անճըրագ ստորերկրյա բանտում…