Երանություն

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Գինարբուք Վարդան Հակոբյան, Երկեր, հատոր Ա (Երանություն)

Վարդան Հակոբյան

Արթնացել եմ վաղ
ԵՐԱՆՈՒԹՅՈՒՆ


Վարդը իր շիկնած այտերի վրա
Զգում է այրող գգվանքն անձրեւի,
(Ինքնամոռացման
Երանելի պահ)
Եվ իր թերթաթափ լինելը ասես
Նա չի նկատում այդ կարճ պահի մեջ...