Jump to content

Զինվոր Թոփալյանը

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Զինվոր Թոփալյանը
Աղբյուր՝ Արիս Արսենի, Երկերի ժողովածու, գիրք առաջին, Ստեփանակերտ, 2013, էջ 159։


ԶԻՆՎՈՐ ԹՈՓԱԼՅԱՆԸ


                              Դաշտային ելքում

Հենց որ կրկին հավաքվում ենք սպաներով մեկտեղ՝
Սպայական վրան է վազում զինվոր Թոփալյանը։

- Ո՞վ է էլի քեֆիդ դիպել, «խելագարի» մեկը...
Ու կախում է գլուխը լուռ՝ զինվոր Թոփալյանը։

Իսկ թե ձայնդ բարձրացրիր՝ սկսում է վայել,
Հետո էլ թե՝ «մե՛ջքս է ցավում»՝ զինվոր Թոփալյանը։

Ո՞վ է վրանը ջուր բերում, վառում վառարանը,
Ե՞ս՝ չէ, դո՞ւ՝ չէ, նա՞՝ չէ, բա ո՞վ՝ զինվոր Թոփալյանը։

Հիշում է իր սեղանիկը ու ա՜խ քաշում մտքում,
Երևանի Ավանից է զինվոր Թոփալյանը։

Երազում է շուտ ավարտել ծառայությունը,
Ու ետ դառնալ նախկին կյանքին՝
                   զինվոր Թոփալյանը։

12.02.95, Գյուլիջա (ԿՊՇ, գործող բանակ)