Jump to content

Էջ:Անդէրսընի հէքիաթները (Hans Christian Andersen, Fairy Tales).pdf/140

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված է

կապարճ նուէր էին ստացել Իդային ցոյց տալու համար: Փոքրիկ Իդան նրանց պատմեց խեղճ մեռած ծաղիկների պատմութիւնը և թաղման հանդիսին հրաւիրեց։ Երկու երեխաները, կապարճները ուսին գցած, գլխիկոր ընթանում էին առաջից. իսկ փոքրիկ Իդան նրանց ետևից գալիս էր ձեռքին բռնած սիրուն դագաղը, ուր հանգչում էին մեռած ծաղիկները: Պարտիզուր մի փոքրիկ փոս փորեցին: Իդա՝ ծաղիկներին հրաժեշտի մի վերջին համբոյր տալուց յետոյ, դագաղն իջեցրեց փոսի մէջ: Որովհետև ո՛չ հրացան ունէին և ո՛չ էլ թնդանօթ, սգոյ երկու նշան՝ Ադօլֆ և Յովնան դերեզմանի վրայ կապարճի մի մի հարուած արձակեցին: