Այս էջը սրբագրված է
—Օգնեցէ՛ք ինձ, ասաց գիւղացին մօտենալով արկղին, ուր կնոջ պահած իսկասկան տիրացուն երկիւղից դողդողում էր:
Կափարիչը բացին. «ո՜ւֆ» գոչեց գիւղացին մի ոստիւն անելով դէպի յետ. ես
նրան տեսայ: Նա բոլորովին նման էր մեր եկեղեցու տիրացուին: Նա ահռելի է։
Յետոյ նրանք սկսեցին նորից խմել մինչև ուշ գիշեր:
—Ծախսի՛ր ինձ քո վհուկը, ասաց գիւղացին. ինչ որ ուզես կը տամ—մի գրիւ ոսկի, եթէ կամենաս։
