գաղտնիք: Եվ երևում է որ նա ունեցել է այդպիսի գաղտնիք:
Տրդատը ճարտար ձեռքով կարողացել է երկիր այդ շինարարական բոլոր ընդունակությունները միացել իր գաղափարը ամբողջապես մարմնացնելու համար: Մեհ պարզություն, որ մի քնքուշ խստակ կանացի նրբությամբ հափշտակել հավատացյալին դեպի երկինքն ահա տաղավարը չորս սյուները որոնք կանգնած են եկեղեցու մեջտեղում պետրին կպած կիսայուները դրանց մի ցնցող կամարները իրանց գծերով օդային կերտրվածք տպավորությամբ են համակում այցելուին: Աչքը զարդարանքները չեն, որոնք չկա, այլ այդ գծերը այդ պատերի ու կամարնեի ներդաշնակ համաչափությամբ կազմված օդային քնքույշի տպավորությունը:
Այս տպավորությունը դեռ ամբողջ չէ: Անկասկած նա ավելի ազդու, ավելի հափշտակիչ էր այն ժամանակ երբ այդ սյուների վրա բարձրանում էր եկեղեցու գմբեթը: Այժմ նրանցից հեշտ չէ մնացել և կտուրի մեջտեղը բացվածնկլուր ու մեծ ծակը միայն այն է հասկացնում որ խոշոր, մեծ պիտի լինի գմբեթը: Աստղիկը ասում է, թե այդ գմբեթը հրկնային կամարի նմանությունն ուներ: Ուրեմն, հավիտյան կորել, ոչնչացրել է Տրդատի այս սքանչելի ստեղծագործության թագն ու պսակը: Եվ այդ կորուստը սուր ցավ է պատճառում այցելուի հիացմունքով լցված սրտին:
Բայց նրա հետ դեռ կարելի է հաշտվել: Կան ուրիշ ցավեր այս հնացած մարմնի մեջ որոնք տանջում են տեսնողին: Դրանցից մեկի մասին ես արդեն խոսել եմ: հյուսիս արևմտյան ճեզքով անկյունը որ վախենում է մանավանդ այստեղից, ներոից: Երկնքի կապուտակության մեջ արևում է աղանդակ ավերանքը, որ մի ինչ որ հրեշի նման խրվել է ալանդակ լղվելի ավերանքը, որ մի ինչ որ սիրտ փայփայող մարմնի մեջ: Հյուսիսային պատի ծայրը կարծես մի ահռելի բերան է դարձել այդ բացվածը և նրանով կանչում է, որ ինքը փխվելու վրա է որ երկար չէ կարող այդպես մնալ: Այժմ նայեցեք մյուս ցավին: Մեծ ու գեղեցիկ սեղանի կիսաբոլորակ խորությունն է ներքևում
