Էջ:Գլադստօն.djvu/163

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

գնալով ահաւելի չափեր ստացան» Ղ,րէէ սրստե՜ րազմի հեղինաէլեերից ոչ մէկը կենդանի չը մնաց մինչև 7Օձական թուխսկանների կէսը, որ տեսնէ իր գործած սխալի արիւնոտ հետևանքները» գլադստփն թէև ոչ հեղինակդ գոնէ պաչտօնական անգամ այն կաոավարութեան, որ պատերազմ էր՝ մղեք ականատես եզաւ լալկան եան քր իստոնեաների տանջանքներին և այն ժաման ա կից Դ 4րոսական կռիլ սկսեց 1856ս/1 անա րդարութեան դէմ»

)խայուելը հանցանք չէ. հանցանքը սխալին լամառութեամր հետևելն է» 1858 թոսին, քարիզի ղաշնադրութիւնից երկու, տարի լեաոի անգլիական պարլամենտին ներկա լա ցրած էր \քոլղաւիալի և վյսլախիալի հարցը» Այււ երկու. իշխանութիւնները վաղուց էին ձգտում միանալ և աղատուել թիւրքաց լոծից» եղի ունեցան արիւնահեզ ընդհարումներ թիւրքաց ղօրքերը խեղդեցին ապստամ րութիւնը» քարիզի վեհաժողովը վճուեց, որ երկու, իշխանութիւններից ընտրուած սլատգամաւո րներ հաւաքուեն միասին և լալտնեն ժողովրդի իսկական ցանկութիւնը» ֆալց վեհաժողովից լետոլ Թիւրքիան սկսեց իր սովորական խաղերը յ և երբ ժողովրդի ներկա լա ցուցիչները լա լտար արեցին յ թէ ընդ հանուրի ցան կութիւնն է, որ Սօլդաւիան ոււլա, լախիան միանան, մի իշխանութիւն կազմեն։ թիւրքերը մի շարք անամօթ ճնշումներ գործ դրին