տին թագավորության։ Չէինք կրնար մեկնել թե ի՛նչպես Տան^ տոլոյի անունն այդ քարին վրա կը գտնվեր։
ֆ » « • %լ ֊1. .. • » » « ► ♦ • • * » 9
9 * • * • • .♦•» + *..»«
Երբ անցանը Աթ֊Մեյտանեն, Հոս, Կոմս, ըսի։ ուր այսօր Հանդարտաբար կր շրքի Հեզաբարո և գործուն յա ժողովուրդ մի, երբեմն այս վայրն սահմանված էր ձիարշավներուն, և Հոս կր խոնեին բյուրավոր հանգիստ կանք՝ իրենց համակրությունն հա, անելու համար այսինչ, կամ այնինչ մրցող կուսակցու֊՝. թյան, բուռն ծավ/ահ արությամբ վարձատրելով հաղթահա֊՝ րողը։
Այս կուսակցոլթյանց կարևորագույններն էին Կանաչներն ու Կապույտներն որք գլխավոր առարկաներն եղած էին Հասա ր ակ ս/ց Համակրության, ե լիազոր իշխանությամբ թագավորներ կր կար գնին ե կամ ղաՀրնկեց կընեին։ Կանաչներն ու Կա֊ պո լյաներն իրենց կովայն աոթիվ, նի ք ա կոչելով՝ այսինքն «էեր Հաղթող», զՀ-ո ւստիանո ս գահ են վար գլորեցին է ճաշորդ տալով իրեն ղՀիբաթիոս, որ յուր կարճատև թագավորությունր տուժեց Վոսփորի ջուրերո ւն մեջ մ եռնելով։ Այս խառնաշփոթ ժամանակին Աթ֊Մեյտան ի հուր մատնվեցավ, ինչպես և Այա֊ ՍոֆիանՀ որուն գմբեթր հետո վերաշինվեցավ հայե մի՝ Տրդա֊ տես անվան յա լ, երբ վերստին Հուստիանոս ի նույն զաՀ ամ֊< բարձավ զինքը գաՀրնկեց րնող Կապույտներոլ ձեռամբ։ Նույնը պես Հրո ձարակ եղան այն Հրաշալի բաղանիքները Մեծն Կոս֊ ս/անդԻանո սի խն ամոքն զարդարված, ինչպես և չորս Հազար հոյակապ ս/ուներ։ Հոս ա ե ղէ կան գուն կա այն նշանավոր սյու֊։ նր որ կր ձևանա իրարու պլլված երեք օձերե կատարելապես գլխատված։ Կ՚րսւԱյ թե Ս ալամին այի ծովային պատերաղմեն վերջը Թեմիստոկլես նվիրած Է այդ սյունր Ապոլոնինէ և զե* տեղած անոր հռչակավոր տաճարին մեջ որ ի ՚Ւեղբիս։ Կը Հաս^ տատեն նաև թե սույն Հրաշակերտր Կոստանդիանոս վւոխա~ դրած Է ի Պոլիս։
ԱնՀրաժեշտ համարեցի Կոմսին այցելել տալ Տենիչերինե֊;
11 1145
