Մթնոլորտը փոխուեցաւ: Իոյր եղբայր ոչ միայն ընթերցասէր էին, այլ բժիշկ կարապետեանը գրականութենէն ինծի ծանօթ Անելն էր, նախկին պաղեստինահայ, Վահրամ Մավեանին ընկերներէն մէկը: քննութեան ծոցին մէջ հայող Մակարայ վանքին մէջ նոր բարեկամներ գտած էի։
երկու տարի ետքն ալ հեռախօսով Պոսթընի մէջ պիտի կապուէի Անելին, որ վիրաբուժական գործողութիւն մը կատարեւլու վրայ էր, ու չկրցաւ գալ գտնուած Հիւր անոցս:
Միայն 1984ին Անելը կրկին տեսայ Նիւ Եորքի Ա. Վար գան եկեղեցիին հանդիսասրահին մէջ, ուր հայ գրողներ երեկոյ մը կազմակերպած էին նուիրուած եենիամին Նուրիկեանի «Նոր Դիր»ին ել Յակոբ Օշականի ծննդեան հարիւրամեակին:
Ուսուցիչ Օշականր նիւթին շուրջ խօսողը Անելն էր: կր խօսէր յուզ - լած։ եր խօսէր, կարծէք ներկայ էր մեծ գրագէտը ու ինք դասի կր պատասխանէր...
Ողջագուրուեցանք: Ամերիկայի թոհուբոհին, բժշկական եռուն եւ յոգ նեց ոլցիչ աշխատանքին կոՂՔՒ^յ Անել կր շարունակէ զբաղիլ գրականութեամբ...
Հայ գիրի սիրահար մըն ալ* այս մէկը։
Հալէպ
Հակասական շատ կարծիքներ կան իր մասին: կուսակցական պատկանելիո լ թեամբ դաշնակցական է: Հայրը, ոչ մէկ կուսակցութեան պատկանեցաւ։
Իր կուսակցութենէն մէկը կրնայ պարսաւի ենթարկել ղինք իր այսինչ յօդուածին ու կեցուածքին համար, մինչ իր անտիպ մէկ պոէմը կրնայ գովեստի բարձրագոյն աստիճանին դասուիլ շեշտուած հակառակորդներու կողմէ:
Այսպէս է Վահէ Օշականր: կրնաք րնդունիլ կամ մերժել: Այս է իրողութիւ նը:
Օարձրագոյն ուսումով զինուած, ժամանակակից գրականութեան բոլոր երեսակներուն ծանօթ մոլի պրպտող եւ ընթերցող հայ մր, որ աշխարհի հակասական բաւիղներուն մէջ լոյս կքորոնէ։
կրնայ կուռքեր փշրել մուրճի հարուածներով եւ լալ ի տես անգործ մնացած բանուորի մը: Ահա Վահէ Օշականր:
Հալէպ բարեկամ մր ունիմ: Անունը Հայկագ: Հայկազը, ժամանակ
